
რა შეცდომებს უშვებენ პირველად ბინის მყიდველები — გულწრფელად და ყოველგვარი გალამაზების გარეშე
პირველად ბინის ყიდვამდე ბევრი იწყებს განცხადებების შესწავლით — მაგალითად, აქ:
https://moedani.online/search/real-estate/apartments/
ისინი ადარებენ სართულის გეგმებს, ფასებს და უბნებს, მაგრამ მაინც უშვებენ ერთსა და იმავე შეცდომებს.
ეს ნორმალურია: პირველი შენაძენი ყოველთვის სტრესული და ემოციურია — შეცდომის დაშვების შიში და „საუკეთესო ვარიანტის არჩევის“ სურვილი. მაგრამ სწორედ ემოციები უბიძგებს პირველად მყიდველებს ხშირად მიიღონ გადაწყვეტილებები, რომლებსაც მოგვიანებით ნანობენ.
ქვემოთ განვიხილავთ ყველაზე გავრცელებულ შეცდომებს და მათ თავიდან აცილების გზებს.
შეცდომა #1: ბინის იერსახეზე ზედმეტად მიჯაჭვულობა
პირველად მყიდველებს ხშირად უყვართ ლამაზი რემონტი: ნათელი სამზარეულო, ელეგანტური აბაზანა, სასიამოვნო კედლები. მაგრამ რემონტი არ არის ბინა.
ბევრად უფრო მნიშვნელოვანია:
• განლაგება,
• განათება,
• შენობის მდგომარეობა,
• შესასვლელი,
• ტრანსპორტი,
• ხმაური.
რემონტის შეცვლა შესაძლებელია — მაგრამ ყველაფერი დანარჩენი დარჩება. თუმცა პირველად მყიდველები არჩევანს „სურათის მიხედვით“ აკეთებენ და არა ლოგიკურად.
შეცდომა #2: „ოცნების ბინის“ არჩევა არასწორ უბანში
ეს კლასიკური შეცდომაა: ადამიანი იდეალურ ბინას ყიდულობს, მაგრამ…
• ტრანსპორტი შორს არის,
• მგზავრობა უსიამოვნოა,
• მაღაზიები და სკოლა არ არის,
• უბანი ხმაურიანია ან ზედმეტად ხალხმრავალი.

ერთი წლის შემდეგ კი ასეთ მყიდველებს გადასვლაზე ფიქრი უწევთ. უბანი — კომფორტის 50%-ია, ბინა მხოლოდ მეორე ნახევარია.
შეცდომა #3: ვაჭრობის შიში
პირველად მყიდველები ხშირად ერიდებიან ფასზე საუბარს ან პირობების განხილვას — ეშინიათ, რომ „უხერხულია“ ან რომ „გამყიდველი განაწყენდება“.
სინამდვილეში, მოლაპარაკება გარიგების ნორმალური ნაწილია. თითქმის ყველა გამყიდველი თავიდან უფრო მაღალ ფასს აყენებს, რათა ვაჭრობისთვის სივრცე დატოვოს.
ვაჭრობის არწარმოება = ნებაყოფლობით ზედმეტის გადახდა.
შეცდომა #4: ნაჩქარევი ყიდვა „შესაძლებლობის ხელიდან გაშვების შიშის“ გამო
პირველად მყიდველებს ეშინიათ, რომ კარგი ბინა დაიკარგება — და ხშირად გადაწყვეტილებას ძალიან სწრაფად იღებენ.
შედეგი: იმპულსური შენაძენი, რომელიც შემდეგ მოუხერხებელია — უბანი არასწორია, განლაგება მოუხერხებელია, პარკირება პრობლემურია.
კარგი ბინები მუდამ ჩნდება. „შანსის დაკარგვა“ ტრაგედია არაა — ეს ძიების სახელმწიფო პროცესია.
შეცდომა #5: შენობის მდგომარეობის არასაკმარისი შეფასება
ადამიანები ყურადღებით ათვალიერებენ ბინის კედლებს, მაგრამ იშვიათად ამოწმებენ:
• შესასვლელს,
• ფასადის მდგომარეობას,
• ლიფტს,
• სუნს,
• მეზობლებს,
• საერთო ხმაურს.
თუმცა ცხოვრების ხარისხს ეს ფაქტორები ბევრად ძლიერ განსაზღვრავს, ვიდრე აბაზანის ფილების ფერი.
შეცდომა #6: არასაკმარისი ბაზრის კვლევა ყიდვამდე
ზოგჯერ ადამიანები 3–4 ბინას უყურებენ და მიაჩნიათ, რომ „უკვე ესმით ბაზარი“. მაგრამ ეს ასე არ არის.
საჭიროა გაითვალისწინოთ:
• ფასები უბნებში,

• ბინების გაყიდვის სიჩქარე,
• განსხვავება ახალ და ძველ შენობებს შორის,
• სად იზრდება კვადრატული მეტრის ფასი და სად — არა.
რაც უფრო მეტ ვარიანტს ნახავთ, მით უფრო ზუსტად მიხვდებით, რა არის სამართლიანი ფასი.
შეცდომა #7: ბუნებრივი სინათლის იგნორირება
ეს უბრალო თემად ჩანს, მაგრამ სინათლე გავლენას ახდენს როგორც განწყობაზე, ისე ბინის აღქმულ ღირებულებაზე.
ბნელი ბინა თითქმის ყოველთვის უფრო ვიწრო, პატარა და „ცივი“ ჩანს.
პირველად მყიდველები ხშირად ბინას საღამოს ნახულობენ და მხოლოდ შესვლის შემდეგ იგებენ, რომ დღისით სინათლე არაოპტიმალურია.
ჩვენება ყოველთვის დღის სინათლეზე უნდა შედგეს.
შეცდომა #8: ემოციური მიჯაჭვულობა პირველივე ბინასთან
ტიპიური სცენარი: პირველი კარგი ბინა მოეწონათ → „მინდა სწორედ ეს“ → სხვა ვარიანტებს აღარ უყურებენ.
შემდეგ კი აღმოჩნდება, რომ ორი კვარტლის იქით უკეთესი, დიდი ან იაფი ბინა იყო.
ემოციები — ცუდი მეგზურია. სწორი არჩევანისთვის მინიმუმ 7–10 ვარიანტის შედარებაა საჭირო.
5 კითხვა, რომელიც აუცილებლად უნდა დაუსვათ საკუთარ თავს ყიდვამდე
• რატომ ვირჩევ ამ უბანს?
• როგორ ვივლი ყოველდღე სამსახურში?
• არის ხმაური, რომელიც დათვალიერებაზე ვერ შევამჩნიე?
• ეს განლაგება 3–5 წლის შემდეგაც გამომადგება?
• ასახავს ფასი რეალურ ბაზარს?
თუ რომელიმე კითხვა ეჭვს იწვევს — გადაწყვეტილება დასაზუსტებელია.
საბოლოო ჯამში
პირველად ბინის შეძენა არ ნიშნავს „იდეალური ბინის პოვნას“ — ეს ნიშნავს სწორი გადაწყვეტილების მიღებას. შეცდომები თითქმის ყოველთვის დაკავშირებულია ემოციებთან, აჩქარებასთან და საკმარისი ანალიზის არარსებობასთან.